Svitlana: Marcel, wat lig je hier Sebastians kamer?
Marcel: Door Wortelknabbelaar.

Svitlana: Ja je had een akkefietje met hem deze ochtend.
Marcel: Oh zo noemt hij dat.

Svitlana: Hoe zou jij het noemen dan?
Marcel: Pure kattenmishandeling, en ik heb al met mijn advokat Moosje aan de lijn gehangen, dus hij kan een claim verwachten.

Svitlana: Maar is het niet zo dat jij begonnen bent?
Marcel: Natuurlijk ik ben begonnen!? Fake nieuws noemen we dat Blije Geit, ik ben totaal onschuldig in dit geval.

Svitlana: Lieverd ik vind het niet leuk dat jullie boos op elkaar zijn, dus vertel eens jouw kant van het verhaal.
Marcel: Mijn kant, ofwel de waarheid, zit zo; Ik was geheel tegen beterweten in Wortelknabbelaars hand aan het kopjes geven.

Svitlana: Op bed toen hij sliep?
Marcel: Geen idee of Wortelknabbelaar sliep, maar zijn arm hing naast het bed.

Svitlana: En toen?
Marcel: Maar goed ik geef Wortelknabbelaar handkopjes en dacht als hij zo aan de zijkant hangt is er vast veel plek in het midden van het bed.

Svitlana: En toen sprong je op het bed?
Marcel: Nee waarom zou ik springen als ik ook omhoog kan klimmen, die arm hing er toch al.

Svitlana: De arm hing er toch al?
Marcel: Juist, dus ik klim rustig naar boven via dat armpje, begint opeens dat armpje te bewegen. Ja dan wil ik niet vallen natuurlijk dus houd ik me stevig vast en word ik met een grote zwiep omhoog getild het bed op. Stel je eens de doodsangsten voor die ik daar door heb moeten doorstaan Blije Geit.

Svitlana: …
Marcel: En dan krijg ik de schuld en een pets omdat ik niet direct wil loslaten, ja je hoort me goed een pets omdat meneer niet wil dat ik niet val. Echt waar Blije Geit, pure kattenhandeling.

Svitlana: …
Marcel: Maar goed, Wortelknabbelaar zal weer een heel ander verhaal hebben en een beetje huilie huilie hebben gedaan, dus ik blijf vandaag wel hier en lik mijn pootjes schoon van de rode vlekken die er op zitten.